En dan zijn we in Nieuw Zeeland

Om 0:00 werden we op Nieuw Zeeland neergekwakt. Verreweg de slechtste landing die ik heb meegemaakt. Na een vleigreis van bijna 2, 5 uur en 2 uur extra tijdverschil. Tijd onthouden Is voor ons wel makkelijk, bij ons 08.00 uur, is in NL 20.00 uur de vorige dag.

.Eerst langs de douane, in 2 stappen. Eerst pasport controle en arrivalcard. Koffers ophalen, en dan bagage controle en zelf ook door de scanner heen. Opdat we maar geen voedsel meenemen! Groot alarm bij controle, ze hadden onze wandelschoenen ontdekt, en dat mag niet, tenminste als er grond op zit. Gelukkig waren ze zeer schoon, en zat er geen grond onder. Anders hadden we $400 boete gehad.
Enfin, snel de shuttlebus naar hotel gebeld, die ons 700 meter verder bij Hotel bracht.  JaJa, zijn echt afstanden. Om 1.30 uur konden we naar bed.

Op zondag zijn de meeste winkels in Nieuw Zeeland open, is toch wel makkelijk hoor.Na een breakfast in hotel, bleek een taxi om de campervan op te halen niet nodig. Verhuurbedrijf zat naast het hotel, en deed dit ook voor o.a. Britz, United, En natuurlijk druk, campervan stond klaar maar was niet compleet. En toen wilde hij niet starten.

Om 13:30 uur reden we weg naar de dichtsbijzijnde shoping mall. NZL telefoon nummer regelen, en boodschappen doen. En ja, startte de campervan weer niet. Alpha campervans gebeld, die redelijk snel kwam (we waren al 10 minuten verder). Starten en terug naar garage voor een nieuwe accu. Enfin 15:30 uur verlieten we eindelijk Christchurch, zonder de stad gezien te hebben.

Links rijden is ook hier geen probleem. De weg volgen is op zijn AUS, blijven opletten, want ook highway 1, kan bij een stoplicht gewoon rechtsaf gaan, zonder dat dit duidelijk is aangegeven.  En ook overtaking lanes, die later ook pasing lanes gaan heten. Voelde mij helemaal thuis...Wel een nieuw fenomeen one lane bridge, dat is op veel bruggen kan er maar een tegelijk overeen. Gelukkig is het bij deze bruggen noit druk.

Het weer is wel anders, zo regent het, en zo schijnt de zon, en is het ineens warm. Snelle overschakelingen.. goed om alvast meegemaakt te hebben.

De Highway 1 volgen is snel saai. Landschap is groenig, met veel hagen, verder vlak, intensieve veeteelt, veel afrastering, veel bewatering in rijdende constructies van meer dan 100 meter lang.

Wij richting Lake Tekapo. Bij Geraldiene de 79 op en vervolgens highway 8 volgen. Landschap werd snel heuvelachtiger, bleef wel mooi groen. Onderweg nog even last van motorongeval vlak na een bocht. Gelukkig stond de hulppolitie verkeer te regelen, met bordjes Go/Stop. Keurig geregeld.

Rond 18:00 uur toch maar camping opgezocht in Fairlie. Plaatsje kan je snel vergeten, is verder niets te doen. Hier de campervan ingericht, gegeten en wijntje gedronken (nu NZL) op de goede afloop.  (Wel grappig dat je in NZL wijn moet zoeken tussen de AUS wijn. Precies andersom als in AUS.).  

En slapen in een hele koude nacht. Het kwik ging niet verder dan 4 graden. In dat is voor Nederland misschien gewoon, maar voor ons is dit extreem koud.