via West IJsland naar Pingvelier

Vergeleken met West Fjorden is West Ijsland saai.Wel twee mooie dagen, blauwe lucht met de zon, tuusen 10 en 15 graden. 

Skaefellnes snel gezien. Gisteren al, door gereden via de 54 en de 1. Saai, een brug is bijna het hoogtepunt en af en toe over een lavastroom heen. 

Bezoekje aan de Hraunfosser en de Barnafoss. Twee watervallen naast elkaar, de een stort zich tussen 2 rotsen in, de ander komt uit de rotsen vandaan en mengt zich in de rivier. Heel apart.

Nog ven over het rijden. Meestal rij je rond de 90, de veilige snelheid. De weg is goed, maar niet altijd gelijk. Sommige bobbels zijn et 90 goed te doen. Als je harder gaat, dan kan je los komen van de weg. Het is dat je het weet. En voor bobbels wordt niet altijd gewaarschuwd.

Voor de cultuur ook even het museum in, in Borgerness. En informatie gekregen over de eerste ijslanders en de Egil Saga hierover. Terug in Hellnar gewandeld langs de kust door een lavaveld naar Arnarstapi, en weeer terug. En nagenoten in lekker zonnetje in een cafe naast het strand. Gisteren hier nog een seal gespot, vandaag echter geen wildlife.

De volgende dag naar de volgende streek gereden. Eerst nogmaals door het westen, en na Borgernes de 47 volgen, idd om een fjord heen. In de kom van het fjord naar de Glymur, een waterval die 120 meter omlaag stort. Om hier te komen, vereist een flinke wandeling. Eerst 30 minuten redelijk vlak, dan over rotsblokken en een boom de rivier oversteken. En dan steil omhoog, af en toe met als houvast een touw. In de zon, vergt dit zweetdruppels, zelfs in IJsland.

Els stopt halverwege de klim, Peter gaat nog door tot 3/4. Met goed uitzicht op de waterval. Voor de eche klimmers kan je ook tot aan de kop van de waterval. Lijjt mij een aanrader.  Ook dalen is overigens niet makkelijk. Wij waren al ca 2 uur bezig, heen en weer.

Door via de 47, 48 en 35, naar Pingvellir.  Hier was rond 1000 de jaarlijkse wetgevende macht, werden weten gemaakt en straffen uitgesproken. Toen nog onthoofden, verbranden en verdrinken. De Pingvellir is vulkanisch, en wijken amerikaanse en europese platen elk jaar 2, 5 cm uit elkaar. Jaja. Even rustig gewandeld na een lekker bakkie groentesoep. Soep maken is in ijsland traditie, ik denk net zoiets als pannekoeketen in Nederland.

Na Pingvellier door via de 36, 37 en 35 naar Hotel Geysir. Ingechecked, even hamburger en vis en chips gegeten en door het Geiysir gebied gelopen. De Geysir zelf pruttelt alleen maar. Ernaast spuit de strokkur elke 8 10 minuten. En als je niet goed oplet, wordt je nat, hebben we gezien. Morgen zijn we hier nog 1 dag, dus alle tijd voor mooie fotos.

Dag afgesloten met een wijntje.